Zomer 2017

Donderdag 18 mei zijn we met de camper vertrokken naar het oosten van het land. Morgen beginnen we onze vakantie met een saunadag in Zuidwolde.

Vrijdag 19 mei
We overnachten op het platteland in de buurt van Ommen. Na een goede nachtrust ontwaken we door het geluid van een combine en de geur van het boerenlandleven. Da's weer eens wat anders dan stadsverkeer en uitlaatgassen.

De rest van de dag is het genieten van alles wat Thermen Zuidwolde te bieden heeft: een mooie Saksische boerderij met goede sauna's, een prachtige landelijke tuin en heerlijk eten.

Zaterdag 20 mei
Voor we Nederland verlaten, gaan we eerst nog op bezoek bij onze vrienden Baukje en Joop in Gorssel. In de eerste plaats om Joop te feliciteren met zijn 84e verjaardag vandaag en verder ook om bij te praten en een paar heel gezellige spelletjes te Keezen.

Zondag 21 mei
Na een lekker ontbijt en nog wat uitgebreide koffietijd (lieve Baukje en Joop, bedankt voor jullie gastvrijheid), vertrekken we rond 13.00 uur echt naar het buitenland.

De foto's bij dit reisverhaal vragen om professionele apparatuur, dus gisteren hebben we een diepte-investering gedaan en bij het Kruidvat voor € 1,99 een selfiestick gekocht. Het probeersel onderweg om geen selfie, maar een gewone (ouderwetse:-) foto te maken met de zelfontspanner op 5 seconden en de stick als statief in het gras, had wel wat voeten in de aarde.......

Dinsdag 23 mei
De afgelopen twee dagen hebben we doorgebracht in Kortrijk, een plaats waar we vroeger - haastig op weg naar het zonnige zuiden - snel voorbij reden. Het warme zomerweer maakte de ontdekking van deze stad nu extra leuk. Gezellige terrasjes, een prachtig gerestaureerd Begijnhof, mooie kerken en gebouwen en het Buda-eiland aan de Leie, waar ook onze camperplaats was.

Al dwalend door de stad kwamen we op de weekmarkt terecht, die al aan het opbreken en dus aan het leegverkopen was. Al die aanbiedingen van lekker fruit, daar kon ik niet omheen; de komende dagen eet ik dus veel aardbeien en blauwe bessen. Cor bezweek voor de mooie witte asperges die, samen met een moot zalm, een goede maaltijd zouden worden. Maar ja, dat die anderhalve kilo asperges die hij kocht ook nog geschild moesten worden, daar had 'ie even niet bij stilgestaan.......

Vandaag zijn we verder gereisd naar Dieppe. Ook hier vinden we weer een mooie (camper)plek: aan het kiezelstrand met uitzicht op de zee en de krijtrotsen. Na aankomst verkennen we de omgeving. Er is een mooie boulevard en kustlijn, een kasteel, een grote haven, een leuke binnenstad en onvergetelijk dure cappuccino op een terras. De mooie zonsondergang later op de dag maakt dat laatste weer een beetje goed.

Zaterdag 27 mei
Het heerlijk zonnige weer maakte dat we even uit de kleren wilden en daarom hebben we de afgelopen dagen doorgebracht op camping Boys des 40 Acres bij Yport. Dit is, zoals de beheerder Michel met recht zegt, un paradis. Onafgebroken word je hier ondergedompeld in een concert van vogelgeluiden.

Michel heeft ons bij aankomst veel informatie over de omgeving gegeven en zo heb ik eergisteren een prachtige wandeling gemaakt naar het strand van Vaucottes, onderaan de rotsen en vervolgens weer de berg op voor een mooi uitzicht op Yport. 's Middags zijn de op de fiets naar Yport gegaan (wat gaat dat snel, zo'n berg af) en hebben de gezellige hemelvaartdrukte vanaf een terras bekeken. Het terugfietsen omhoog naar de camping duurde iets langer.

Gisteren zijn we bij buren in de auto gestapt om samen het Palais Bénédictine in Fécamp te bezoeken. Hier wordt al eeuwenlang deze beroemde kruidenlikeur naar geheim recept bereid uit 27 kruiden, die we na de rondleiding ook mochten proeven. Lekker.

De weersvoorspelling voor vandaag geeft regen aan. Een goed moment om verder te reizen, wat we straks dan ook gaan doen.

Zondag 28 mei
Vandaag hebben we de Mont-Saint-Michel bezichtigd. Vanaf onze camperplaats in Beauvoir zijn we daarnaartoe gefietst. Dat is een afstand van zo'n drie kilometer rechttoe rechtaan langs het water. Maar al direct in het begin viel ons op dat het heel druk was: veel wandelaars, mensen aan de kant in het gras en op stoeltjes. Na zo'n halve kilometer was het te vol met mensen en konden en mochten we niet verder fietsen. De gendarme wees ons een alternatieve route aan.

Toen we een paar uur later terugkwamen van ons bezoek en midden in het feestgedruis terechtkwamen, begrepen we wat er aan de hand (geweest) was: de jaarlijkse marathon van Mont-Saint-Michel. Een van de marathonlopers vertelde ons dat deze loop uniek is in de wereld, omdat je vanaf de start (in Cancale) de finish al kunt zien. De hele afstand wordt langs de kust gelopen en al die tijd is de Mont-Saint-Michel zichtbaar.

Terwijl de lopers er naartoe liepen, hebben wij binnenin genoten van dit prachtige eeuwenoude monument, wat midden in de zee ligt en via een lange voetgangersbrug bereikbaar is. Na het Louvre en de Eiffeltoren schijnt dit de drukst bezochte attractie van Frankrijk te zijn. Gelukkig waren wij vroeg genoeg om die drukte voor te zijn en alles ongestoord te kunnen bekijken.

Aan het eind van de middag schuiven we weer een kleine 50 kilometer op naar het westen en vinden een prachtige camperplek aan de kust en vlakbij Saint-Malo, wat we ook willen gaan bekijken.

Zaterdag 3 juni
Vandaag hebben we onze rondrit door Bretagne beëindigd. De afgelopen dagen hebben we weer veel gezien.

Maandag was dat een bliksembezoek aan Saint Malo. Het regende die dag zo hard, dat we snel in een overdekt toeristentreintje gestapt zijn, wat ons langs de oude stadsmuur en binnenstad reed.

Daarna, omdat er wat elektrische apparatuur moet worden opgeladen en de haren gewassen, gaan we een paar dagen naar een camping, Port l'Epine in Trélévern. We hebben daar een plaats aan het water met een heel mooi uitzicht. Van hieruit is het grappig om te zien dat de bootjes die ruim midden in de zee dobberen bij eb volledig droogvallen en dan een paar uur in een soort slaapstand op hun zijkant liggen tot het weer vloed wordt.

Woensdag rijden we - via Ploumanac'h, waar we grillige rotspartijen zien die bekend staan om hun roze kleur - naar Morlaix. Daar treffen we weer een mooie camperplek, praktisch gelegen aan het eind van het parkeerterrein van de Intermarché en tegelijk tegen het centrum aan. Prima dus voor het terrasje wat we 's avonds nemen en voor de croissantjes bij het ontbijt. Ook in Morlaix is weer ouds te bekijken; onder andere een twee verdiepingen 58 meter hoog viaduct uit 1865, vakwerkhuizen en (natuurlijk:-) een mooie kerk.

Verder bezoeken we Locronan, een historisch (Unesco werelderfgoed)stadje en Carnac, waar velden vol menhirs te zien zijn. Voor de liefhebbers van Asterix en Obelix: die twee hebben hier niets mee maken gehad:-).

En nu zijn we dan onderweg naar zuidelijk Frankrijk. Vandaag was overigens een prima dag om te reizen, namelijk een bijna onafgebroken regenbui.

Maandag 5 juni
Gisteren zijn we gearriveerd op camping Le Couderc bij Naussannes in de Dordogne. Omdat deze camping ons al vaak door veel mensen enthousiast aanbevolen is, wilden we het nu toch echt zelf gaan ervaren. En het klopt! Een prachtig ruim terrein met volop keus uit mooie plekken, wandelmogelijkheden en ontspanning. Voor de inwendige mens is er een goed en gezellig restaurant (gisteren naar tevredenheid door ons getest:-), een leuke bar en terras, een klein winkeltje met streekproducten en als klap op de vuurpijl: een prima wellness aanwezig. Behalve het zwembad en een jacuzzi die van 8.00 tot 22.00 open zijn, is er ook een sauna en een hammam die iedere dag van 15.00 tot 22.00 gebruikt kunnen worden. De komende paar dagen blijft de camper dus even op deze plek staan, blijven onze kleren even in de kast en genieten wij hier even van het goede leven.

Zondag 18 juni
Afgelopen woensdag hebben we de kleren weer aangetrokken en de camper weer gestart. De tien dagen daarvoor waren niet helemaal "nutteloos"; we hebben wat fietstochten gemaakt en de zondagsmarkt van Issigeac bezocht. Ook op de camping was genoeg te doen: we zijn aangeschoven bij de Soiree Perigourdine, hebben af en toe een drankje tijdens het happy hour aan het eind van de middag genomen, hebben leuk bijgepraat met ex-collega Ron en zijn vrouw Nanda en gezellige momenten gehad met diverse buren.

We worden woensdag de 14e juni gewekt door onweer en regen. Dat doet ons besluiten dat het tijd is om verder te reizen en wel naar de atlantische kust. Omdat we alle tijd hebben, rijden we die 200 kilometer niet in één keer. Ongeveer halverwege vinden we, aan een meertje in Tartas, (alweer gratis) een mooie camperplek ( lang leve de app Campercontact:-). En omdat het intussen weer 's zomers warm is geworden, sluiten we - in de schaduw van de camper en met een riant uitzicht - de dag af met een lekker hapje en een koel drankje.

Donderdag 15 juni rijden we de resterende 100 kilometer en installeren we ons op camping Arna (bij St Girons Plage, aan de atlantische kust).

De volgende dagen lijken op vakantie. Het is heel erg warm (bijna zo warm als in Nederland:-) en we koelen daarom af bij het zwembad en op het strand. Omdat de camping midden tussen pijnboombossen ligt, is het ook heerlijk verkoelend om hier te fietsen. En op die manier komen we dan weer op leuke (rommel)marktjes en terrasjes terecht.

Hoewel de camper behoorlijk kompleet is, ontdekken we toch dat er iets ontbreekt en wel een buitenlamp. Fijn om te hebben als we 's avonds buiten zitten en nog wat willen lezen. Gelukkig heeft Cor de oplossing snel gevonden. Een duik in de container van het plasticflessenafval, een snoer en lamp uit de aanbieding bij de supermarkt en een half uurtje snijden en poetsen. Et voilà: een unieke design buitenkamerlamp ziet het licht!

Eén van onze fietstochtjes vanaf Arna wordt een klein beetje langer dan gepland. We willen lunchen in Moliets-et-Maa, wat zo'n kleine 8 kilometer vanaf de camping ligt. Iets na het middaguur (wij weer, op het heetst van de dag:-) vertrekken we. De route is hier en daar wat heuvelachtig en ook niet helemaal recht-toe-recht-aan, dus komen we pas iets over twee uur aan bij het door ons uitgezochte restaurantje. Tja, en dat is te laat om  nog wat te eten te krijgen in deze streek. Geopend om te eten van twaalf tot twee en 's avonds vanaf zeven uur. Na enig aandringen krijgen we wel een kop koffie, maar meer zit er niet in.

In de hoop dat er toch onderweg ergens wel een eethuisje geopend is, rijden we verder richting Léon, waarvandaan het nog maar 8 kilometer naar de camping is.

En dan... oeps..... ergens een bordje gemist? Opeens rijden we het plaatsje Azur binnen, waar natuurlijk ook niets open is, maar waarvandaan het nog wel 17 kilometer fietsen is naar Léon. Op een verlaten terras drinken we wat van ons eigen water en eten een paar noten en rozijntjes die ik onderin mijn tas vind:-)).

Als we uiteindelijk in Léon aankomen, drinken we eerst een koel drankje op "ons" terras van Bar Du Commerce (en nee, hier is ook weer niets te eten). Omdat er halverwege Léon en de camping een schaduwrijke rustplaats is, besluiten we dat we dan maar naar de supermarkt gaan en ingrediënten voor een uitgebreide picknick inkopen. En zo zitten we dan aan het eind van de middag, na ongeveer 45 kilometer fietsen, onder de bomen eindelijk aan onze (eigen) lekkere hele late lunch.

Woensdag 28 juni pakken we in om verder te gaan.  Vannacht was het noodweer en er is nog meer storm aangekondigd. Prima reisweer dus.

Ons plan is om  Biarritz te bezoeken, maar als we daar aankomen is het heel druk, de camperplaatsen zijn vol en het stormt nog steeds. Die stad blijft dus op de lijst staan voor een andere keer. We rijden nog een paar kilometer verder naar een camping in St. Jean-de-Luz. Daar eten we een heerlijk (baskisch) menu en slapen vervolgens prima, ondanks dat de camper haast omver geblazen wordt door de storm.

Donderdag 29 juni verlaten we Frankrijk en vinden een plek in San Sebastiàn. Met de fiets gaan we de stad in, waar we het een en ander bekijken en op boulevard La Concha iets drinken op een terras met zeezicht. Op de terugweg moeten we al snel schuilen voor een paar stevige buien. Het weer wordt er de komende dagen niet veel beter op en zaterdag 1 juli gaan we verder naar Bilbao.

De camperplek die we in Bilbao vinden is wel heel riant. Op het bewaakte parkeerterrein van een hostel, inclusief electra, ontbijt en gebruik van een douche. En dat voor € 6,-- pp. Op die manier houden we het nog wel een tijdje vol:-))

Zondag 2 juli is het weer wat beter en gaan we ontdekken wat Bilbao zoal te bieden heeft. In de eerste plaats is dat natuurlijk het Guggenheim Museum. We houden het bij het rondom bekijken van de buitenkant, wat op zich al de moeite waard is. Verder zijn er natuurlijk mooie kerken, oude straatjes en de Plaza Mayor.

Omdat het zondag is, zijn de winkels gesloten en is de horeca geopend. Er zijn veel mensen op straat die in hun zondagse kleren aan het flaneren zijn en met hele families op terrassen zitten of langs de boulevard wandelen. Dit geeft de stad een bijzondere sfeer.
Wat een idee zou het zijn om in Nederland ook weer de rust van "echte" zondagen te hebben, met winkels waar je wel de etalages van kunt bekijken, maar die gesloten zijn op zondag. Ja, dat is nostalgie en een utopie.

Maandag 3 juli reizen we naar een camping in Riaño, midden in het nationale park Los Picos de Europa. Een prachtige tocht en een prachtige plek. We blijven hier twee dagen om wat te wandelen en ook om weer een was te draaien en in de zon droog te laten wapperen.

Terwijl ik dit schrijf, roept Cor me naar buiten. Tegelijkertijd hoor ik het geluid van een koeienbel. We gaan kijken en ja hoor, op hun dooie gemak komen er - bij de poort van de camping - twee koeien aangesjokt die, al snoepend uit de berm, het wandelpad naar de top van de berg opgaan. Tijdens onze wandeling naar boven toe vanmiddag (een adembenemend mooi uitzicht) waren ons de her en der liggende vlaaien al opgevallen, maar er was toen geen beest te bekennen. Blijkbaar komen de koeien uit de buurt dus pas tegen de avond naar boven om daar te overnachten.

Het is hier in Torre del Mar nu, zaterdag 15 juli, een aangename 25° en bewolkt. Prima weer dus om even te gaan zitten voor het aanvullen van dit reisverhaal.

Na de camping in Riaño reizen we door naar León, waar we twee dagen doorbrengen. Onderweg daarnaartoe verrassen we onszelf met een echt spaans dagmenu.

We gaan op een terras zitten om iets te drinken en zien op een bord de aankondiging van een driegangen dagmenu inclusief brood, wijn, water en koffie voor € 10,--. We hebben al wel trek en op de vraag of we dat menu kunnen bestellen (we zien nog niemand iets eten) krijgen we in rap spaans antwoord. Voor ons niet helemaal begrijpelijk (net zomin als wat er allemaal op het menu staat:-), maar met handen en voeten wordt ons duidelijk gemaakt dat we dan binnen in de comedor moeten plaatsnemen. Natuurlijk willen we dat wel meemaken en we komen in een eetzaal die vol zit met spanjaarden. Dat moet wel goed zijn. We maken een keus, waarvan we hopen dat die goed uitvalt en dat doet het zeker. Vooraf krijgen we een groot bord paëlla, dan een gegrilde forel met ham, brood, water, nagerecht en koffie. De wijn laten we maar even voor wat het is; er moet nog gereden worden. Al met al een leuke en heel smakelijke kennismaking met het echte spaanse buiten de deur lunchen.

In León hebben we (uiteraard:-) weer een mooie camperplaats. Schuin tegenover een winkelcentrum, wat prettig is de inkoop van verse broodjes voor het ontbijt. Vanaf deze plek is het een mooie wandeling de stad in, waar we onder andere de Santa Maria de León Cathedral bezoeken, met haar 1.800 m2 glas-in-loodramen. Een indrukwekkend gebouw, waarbij de Nederlandse uitleg via de audiofoon verduidelijkt hoe oud en bijzonder deze kathedraal is.

Na León stoppen we in Salamanca. Hoewel we hier in 2005 ook geweest zijn, is het toch de moeite waard nog een keer rond te wandelen (helaas in de regen) en op de Plaza Mayor wat te drinken. De oude binnenstad van Salamanca staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en deze plaza wordt wel als een van de mooiste van Spanje beschouwd.

Na Salamanca volgt Córdoba. Hier hebben we een camper-/parkeerplaats vlak naast een openluchttheater. Er staat deze dagen onder andere een gitaarfestival op het programma, dus als 's avonds 8 juli om 23.00 uur een optreden begint van de gitarist Tomatito en de pianist Michel Camilo zitten wij eerste rang. Niet op de tribune voor € 25,-- per plaats, maar net aan de andere kant van de muur naast de camper met een koel drankje en in onze eigen comfortabele stoel, genieten we van een mooi concert van 1,5 uur:-))

Zondag 9 juli is een erg warme dag en we besluiten op de fiets Córdoba in te gaan, dat geeft net iets meer verkoeling dan lopen. Behalve door de leuke smalle straatjes fietsen, is ons doel een bezoek te brengen aan (weer een kathedraal:-) de Mezquita.

De Mezquita is pas om 15.00 uur open en gelukkig zijn er terrassen genoeg om de wachttijd door te brengen. We lunchen heerlijk bij Taberna La Cuarta tegenover het gemeentehuis, waar we heel goed en leuk door Fernando worden bediend. Achteraf blijkt dit een van de beste restaurants op Tripadvisor te zijn: de 4e van 734 in Córdoba. Gezien de gastvrijheid en de kwaliteit is dat goed te begrijpen. Een aanrader dus voor wie naar Córdoba gaat.

Na deze heerlijke lunch gaan we naar de Mezquita, die we bijna ademloos bekijken. Een ongelofelijk prachtige combinatie van islamitische en christelijke architektuur en vele (kunst)stijlen daartussenin, waarvan de eerste bouw al dateert van het midden van de 6e eeuw. Een immens woud van prachtige zuilen en bewerkte bogen ondersteunt de mooie plafonds en de verschillende ruimtes. Na het bekijken van deze kathedraal hebben we even tijd nodig om al die indrukken te verwerken (op een terras met een koele drink:-).

Als we terugkomen bij de camper, horen we dat er in het openluchttheater al heel hard (letterlijk en figuurlijk:-) geoefend wordt voor een avondoptreden. Dat, en ook omdat het de komende dagen hier 45° belooft te worden - wat we iets te warm vinden - breken we op en gaan verder richting het zuiden. Aan het eind van de avond komen we aan in Ronda, waar we een rustige plek met een mooi uitzicht vinden dichtbij het centrum.

Maandag 10 juli doen we echt spaans en gaan buiten de deur ontbijten. Koffie, heerlijke verse jus en een broodje ham, vers van de bout gesneden. Een goed begin van de week.
Hierna bekijken we de kloof en rots waarvoor Ronda bekend staat; we zitten erg lang op een stoepje in de schaduw om naar een straatartiest te luisteren die prachtige melodieën uit zijn gitaar tovert en in een andere schaduw eten we heerlijke tapas met een koel drankje erbij.

De volgende dag vertrekken we uit Ronda om via een (alweer) prachtige bergroute naar de kust te gaan. De beloofde hitte in het binnenland komt er snel aan en die willen we voorblijven. Aan het eind  van de middag komen we aan bij Almanat, een camping aan het strand van Almayate bij Torre del Mar.

En daar gaan de dagen even voorbij zonder kerken, kathedralen en reizen. Het klimaat is er aangenaam, max 29° (de laatste twee dagen zelfs wat bewolkt) met zo nu en dan een heerlijke zeebries. Af en toe wat eten in het restaurant aan de zee, een uurtje massage op het strand, een beetje zwemmen, lezen, luieren. Het is net vakantie.

Na een ruime week vertrekken we donderdag 20 juli van Almanat om naar Casa de cinco Hermanos te gaan. Dit is een B&B wat Wil en Berto - die we kennen uit Nederland - zo'n kleine tien jaar geleden begonnen zijn in Jumilla, een plaatsje in het binnenland ten westen van Alicante.

Dit is een rit van ruim 500 kilometer, die we natuurlijk niet in één dag gaan doen. We stoppen eerst even bij Nerja, waar we heerlijk lunchen met een mooi uitzicht op de zee en Het balkon van Europa (voor wie het kent blijkbaar beroemd, maar wij hebben er nog nooit van gehoord).

Op de route naar Wil en Berto ligt Murcia. Uiteraard willen we de kans op het bezoeken van (weer:-) een kathedraal niet missen en we vinden een mooie camperplaats op fietsafstand van Murcia. Deze plek ligt midden in een citroenplantage en heeft zelfs een zwembad! De temperatuur van dit zwembad is zo aangenaam warm dat zelfs Cor hier te water gaat.

De volgende dag fietsen we langs de Segura naar Murcia, waar we (inderdaad) de kathedraal bekijken, lunchen en dan snel weer teruggaan naar onze luxe camperplek om van schaduw en zwembad gebruik te maken.

Zondag 23 juli komen we dan bij Wil en Berto aan en na een welkomstdrankje en lang bijpraten, installeren we ons op een van de drie kampeerplekken die ze hebben (naast hun twee kamers en twee huisjes).

De daarop volgende kleine week is weer heel ontspannen. Er is een heerlijk zwembad, dus in de schaduw aan het water lezen we veel met ter afkoeling tussendoor regelmatig een duik in het water.

Onze laatste avond hier genieten we van de kookkunsten van Berto, die ons een heerlijke gazpacho, kip met gewelde vijgen (uit eigen tuin), een vega courgettetaart met blauwe kaas, salade en een nagerecht van witte chocolade voorzet. Uiteraard overgoten met een heerlijke wijn uit de streek. Een lekkere afsluiting van een prettig verblijf.

Verder gaat het weer, heel langzaamaan richting Nederland. Via Benidorm (om te zien hoe we niet willen verblijven) naar de camperplek El Grao de Castelón (hoe we best wel willen verblijven). Een mooie camperplaats met faciliteiten (ja, ook deze is weer gratis:-) en pal aan zee. We gaan hier dus nog even een uurtje in het zand zitten en genieten van de zee.

Verder noordwaarts blijven we een paar dagen op camping RelaxNat ten noorden van Palamós.

Zaterdag 5 augustus genieten we overdag in de schaduw nog heerlijk van het warme weer en tegen de avond breken we op om verder te gaan met onze terugreis.

Als we door Narbonne rijden, zien we opeens het oude hotelletje waar we meer dan 40 jaar geleden, snel op weg naar Spanje, overnacht hebben. Dat is leuk voor een nostalgische foto. Maar helaas..... als we daarvoor omkeren, kunnen we het, door het vele eenrichtingsverkeer en de drukte, niet meer terugvinden. Het blijft dus bij de herinnering.

Na een overnachting in de buurt van Narbonne gaat we verder naar Avignon, waar we twee dagen blijven en de stad bezoeken met bus en tram.

Hierna rijden we verschillende mooie routes, onder andere dankzij onze tom-tom, die een grote voorkeur heeft voor landweggetjes. De terugreis gaat op die manier wel heel erg lang duren, dus trekken we de stekker uit de navigatie en kiezen we voor het volgen van een bis-route. Dit is - naast tolwegen en routes nationale - een netwerk van wegen die door mooie landschappen gaan.

Hoewel de bis minder snel gaat dan via de autoroute - maar wel sneller dan landweggetjes - is het heel mooi en bovendien rustig; geen vrachtverkeer en af en toe een andere auto. Maar goed dat de deelnemers aan zwarte zaterdag dit niet weten, dan zou het ook hier snel gedaan zijn met de rust.

De steden waar we overnachten en/of even stoppen om ze te bekijken zijn onder andere Tournus en Nancy. Ook hier weer heel verrassend, hoe mooi deze steden zijn waar we vroeger altijd snel aan voorbij reden.

Zaterdag 12 augustus sluiten we onze trip af zoals we begonnen zijn en wel met een saunabezoek. We ontspannen een paar uurtjes in Thermen Barendrecht en daarna gaat het echt op huis aan.

Zondag 13 augustus zijn we weer terug in Delft na een mooie reis van 88 dagen en 7.394 kilometer.

Tijdens onze reis was het heel bijzonder en leuk om alle lieve, betrokken en hartverwarmende reacties en goede wensen te lezen; onze grote dank daarvoor.

Delft, 14 augustus 2017.